Bolek 2012 - dzień dwudziesty czwarty

Dzień 24 (24 sierpnia 2012) - WŁOCHY

Bolek wysadził nas koło Lidla, niedaleko Wenecji. Szybko się ogarnęliśmy, poszliśmy na zakupy, jednak okazało się, że nie możemy zapłacić kartą, więc nasze śniadanie było skromne. We czwórkę poszliśmy na autobus i okazało się, że mamy świetny dojazd. 

Królowa Adriatyku (Wenecja) - stolica regionu Veneto i prowincji Wenecja zajmuje 118 małych wysp na bagnistej lagunie, wzdłuż morza. Cały ten obszar znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wenecja to symbol – kulturowy, architektoniczny, turystyczny, ostatnio także środowiskowy. 

Zaraz po przyjeździe do miasta rzuciłyśmy się na stragany z pamiątkami i kupiłyśmy sobie maski weneckie, a Michał w tym czasie zaplanował trasę zwiedzania. 

Jako pierwszy zobaczyliśmy imponujący barokowy kościół Santa Maria di Nazareth, bardziej znany jako Chiesa degli Scalzi, wzniesiony w XVII wieku dla zakonu karmelitów bosych zgodnie z projektem Baldassarego Longheny. Fasadę, wykonaną z marmuru z Carrary (jedyny tego typu przypadek w Wenecji), zaprojektował Giuseppe Sardi. We wnętrzu, na sklepieniu nawy bocznej obejrzeć można jeszcze freski Giambattisty Tiepola.

Idąc dalej podziwialiśmy architekturę miasta oraz otaczające nas widoki. 

Po drodze kupiliśmy przepyszne lody. Było bardzo gorąco, dlatego usiedliśmy sobie pod kościołem Santi Apostoli w dzielnicy Cannaregio. VII-wieczny Chiesa dei Santi Apostoli di Cristo to jeden z najstarszych kościołów miasta, choć jego obecna postać pochodzi z przebudowy z roku 1575. Wedle legendy, ufundował go św. Magnus, biskup Oderzo, który miał wizję dwunastu apostołów, którzy rozkazali mu zbudować świątynię w miejscu, gdzie ukaże mu się dwanaście żurawi. Fresk na suficie to Komunia apostołów i triumf Eucharystii Fabio Canala.

Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy w dalszą drogę.

W końcu dotarliśmy na Ponte di Rialto - jest to najbardziej rozpoznawalna wizytówka Wenecji i jeden z najbardziej znanych mostów świata. Most Rialto znajduje się w samym centrum Wenecji, nad Canal Grande i jest najstarszym ze wszystkich mostów nad głównym weneckim kanałem. Został wybudowany w latach 1588-1591. Na moście (podobnie jak we Florencji) przygotowano miejsca na kramy kupieckie. 

Następnie poszliśmy na  Plac Św. Marka (Piazza San Marco). Niewątpliwie Plac Św. Marka jest najbardziej znanym miejscem w Wenecji. Chociaż znajduje się w najstarszej części miasta, to jednak funkcjonują przy nim nowoczesne centra handlowe, restauracje i inne obiekty użyteczności publicznej.

Na placu znajduje się najcenniejszy i najwspanialszy zabytek sakralny Wenecji, obiekt zachwytu znawców sztuki i rzesz turystów z całego świata. Sławny dzięki swej oryginalności, historii, pięknu i bogactwu artystycznemu. Bazylika św. Marka, zbudowana została 1000 lat temu. Mieszczą się tam szczątki patrona miasta św. Marka Ewangelisty przywiezione tu przez kupców weneckich w 828 roku z Aleksandrii w Egipcie. Sanktuarium bogate jest w dzieła sztuki wschodniej, które gromadzone były tu przez wieki. Architektura świątyni i wnętrza, sprawia, że kościół Św. Marka jest dziełem jedynym w swoim rodzaju w Europie łacińskiej i jednocześnie tak doskonałą w formie enklawą architektury bizantyńskiej we Włoszech.

Jest tam również Dzwonnica San Marco. Jej budowę rozpoczęto w 900 r., ale w 1902 r. runęła i została starannie odbudowana. Twórcą renesansowej logetty był w 1540 r. Sansovino. Można dostać się na nią windą.

Znajduje się tam również Prokuracja - są to dwa budynki: Prokuratura Stara i Prokuratura Nowa utytułowane wzdłuż placu Św. Marka. Stara Prokuratura wzniesiona została w XII wieku i tu znajdowały się apartamenty najważniejszych w Wenecji Prokuratorów. Pierwotnie w budynku miały mieścić się urzędy prokuratorskie, ale w czasach Napoleona znajdowała się tu siedziba gubernatora napoleońskiego, a potem austriackiego. Po zjednoczeniu Włoch w budynku rezydowali królowie. Aktualnie znajdują się tam apartamenty prezydenckie.

Następnie poszliśmy zobaczyć Pałac Dożów (Palazzo Ducale), który jest perłą architektury Wenecji. Był on rezydencją dożów i siedzibą władz Wenecji. Zbudowany w stylu weneckiego gotyku, z licznymi koronkowymi łukami robi wrażenie budowli niezwykle lekkiej. Budowla ta powstała na miejscu bizantyjskiego zamku w 814 r. i od tego czasu wiele razy przebudowywano ją, dodając nowe elementy w różnych stylach. Dzisiaj Pałac Dożów to trzykondygnacyjny budynek z renesansowym dziedzińcem i arkadowymi, pięknymi loggiami. W środkowej części budowli, pomiędzy oknami umieszczono płaskorzeźby nawiązujące do wystroju architektonicznego Porta della Carta. 

Przespacerowaliśmy się wybrzeżem, po drodze robiąc mnóstwo zdjęć. Było bardzo gorąco...

Znaleźliśmy sobie fajne miejsce przy Campo S. Moise i odpoczywaliśmy tam przez ponad godzinę. Standardowo graliśmy w karty. Po godzinie 15 znaleźliśmy fajną restaurację, w której zamówiliśmy pizze.

W drodze powrotnej na autobus, poszliśmy jeszcze na drobne zakupy i do McDonalda. 

Niestety uciekł nam autobus, więc musieliśmy trochę poczekać, ale przynajmniej zdążyliśmy kupić bilety. 

Po dotarciu do naszego DUETu zjedliśmy kolację i ruszyliśmy w drogę do Wiednia...