Chorwacja 2013 - dzień czwarty

2 maja 2013

Wspaniale było budzić się każdego dnia, otwierać drzwi na taras i widzieć ten niesamowity krajobraz! Śniadanie standardowo zjedliśmy na tarasie z widokiem na nasz prywatny raj ;) 

Zapowiadał się ciekawy dzień, w planach mieliśmy dwa miasteczka: Trogir i Split.  

Droga do Trogiru trochę nam się dłużyła, tego dnia zamiast Magistrali wybraliśmy autostradę. Widoki były wspaniałe, z każdej strony otaczały nas potężne góry. W międzyczasie zatrzymaliśmy się na stacji paliw i zjedliśmy drugie śniadanie. 

Trogir to niewielkie miasto portowe w Chorwacji. Leży ono w krainie historycznej i geograficznej Dalmacja, nad Adriatykiem. Miasto połączone jest też zwodzonym mostem z pobliską wyspą Ciovo. Trogir liczy sobie około 11 tysięcy mieszkańców, którzy utrzymują się głównie dzięki turystyce i obsłudze portowej. Trogir uchodzi za wzór średniowiecznego układu urbanistycznego. Było to jednym z powodów, dla którego jego starówka została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

Po zaparkowaniu auta na pobliskim parkingu ruszyliśmy przez most i przeszliśmy się wzdłuż głównego deptaka miasta. To typowa nadmorska aleja w Chorwacji, czyli dwa równoległe rzędy palm pomiędzy ławkami. Wzdłuż brzegu zacumowane są liczne statki w tym luksusowe jachty warte miliony złotych.

Zobaczyliśmy twierdzę Kamerlengo, jest to czworokątna budowla z XV wieku, stanowiąca fragment murów miejskich, posiadająca wewnętrzny dziedziniec i wieżę. Wygląda ciekawie, nie wchodziliśmy jednak do środka, tylko wybraliśmy się na spacer po starym mieście. 

Wąskie uliczki Trogiru wyglądają nieziemsko, jest tam wiele kawiarenek i restauracji. Tata cały czas bawił się w kamerzystę, nawet na chwilę nie chciał odłożyć telefonu, ale muszę przyznać, że będąc już w domu naprawdę fajnie ogląda się te filmiki, wszystkie wspomnienia wracają ;)

 Idąc krętymi uliczkami dotarliśmy do głównego placu Trg Ivana Pavla II, na którym zbudowano większość zabytków włącznie ze wspaniałą katedrą św. Wawrzyńca (Sv. Lovre). Katedra została zbudowana na ruinach kościoła zniszczonego przez Saracenów w 1123 roku. Budowa rozpoczęta została w roku 1193 a ukończona dopiero w XVII wieku, przez co reprezentuje kilka styli architektonicznych. Parter jest doskonałym przykładem stylu wczesnogotyckiego, I piętro –  bogato zdobionego stylu weneckim. Z kolei wyższe piętro to doskonały przykład budownictwa renesansowego.

Znajduje się tam również najstarszy w mieście trzynawowy kościół św. Barbary wraz z czteroboczną wieżą zegarową oraz kościół św. Jana Chrzciciela.

Spacerując po starym mieście, czułam się trochę jak w Wenecji :)

Zrobiliśmy sobie jeszcze parę zdjęć na drewnianym moście i pożegnaliśmy przepiękny Trogir.

Kolejnym naszym punktem na mapie zwiedzania był Split, jest to miasto i port w Dalmacji (Chorwacja), położone nad Morzem Adriatyckim. Pod względem liczby mieszkańców, jest to drugie co do wielkości miasto Chorwacji. Miasto powstało na miejscu starożytnej greckiej osady Aspalathos – a aspalathos to pachnące ziele porastające obficie okolicę. Najciekawszą częścią Splitu jest jego Starówka, znajdująca się w pobliżu dworców. 

Po drodze widzieliśmy Kościół św. Franciszka - jest to przebudowana gotycka świątynia z XV wieku. Wewnątrz znajdują się nagrobki znamienitych mieszkańców miasta, takich jak archidiakon Tomasz (pierwszy dalmatyński historyk), pisarz Marko Marulić i kompozytor Ivan Lukačic.

Idąc dalej dotarliśmy na wspaniałą promenadę pełną palm, wspaniałe miejsce na odpoczynek ;)

Niezwykłe w tym wszystkim jest to, że spacerując po uliczkach starego Splitu tak naprawdę wędrujemy po korytarzach i dziedzińcach Pałacu Dioklecjana, który obejmuje swoim ogromem niemal całe stare miasto. Wspaniała historia, znakomite zabytki, niepowtarzalna atmosfera to zapewne te elementy, które stanowią o niezwykłej atrakcyjności turystycznej miasta.

Zobaczyliśmy wspaniałą Katedrę, została ona nazwana od patrona miasta – Sv. Dujama. Katedra powstała w miejscu, gdzie niegdyś znajdował się grobowiec i mauzoleum Dioklecjana a później (pod koniec VII w.) kościół Sv. Marije. Wraz ze zmianami w architekturze świątynia zatraciła swój pierwotny wygląd. Wyposażenie wnętrza to istna mieszanka stylów: romanizm przeplata się z gotykiem, ten z renesansem a renesans z barokiem. Znajdują się w niej wspaniałe obrazy i rzeźby autorstwa m.in. Bonina z Mediolanu, Juraja Dalmatyńczyka, Palmy Młodszego. Wrota do katedry są zdobione przez roślinne ornamenty oraz rzeźbę, która ukazuje ważniejsze sceny biblijne i historie z życia Jezusa. Z zewnątrz uwagę przyciąga wysoka na ponad 60 metrów dzwonnica z białego kamienia. Wznoszono ją ponad 300 lat.

Niedaleko znajduje się również Świątynia Jowisza. Została skonstruowana w latach 295 – 305. Jako część pałacu Dioklecjana była najprawdopodobniej przeznaczona dla najwyższych bóstw rzymskich i boskiego ojca Dioklecjana – Jowisza. Świątynia znajdowała się w zachodniej części pałacu. W średniowieczu świątynia została przekształcona w chrześcijańskie baptysterium. Wejścia do niego strzeże egipski sfinks, obok którego piętrzy się wczesnochrześcijańska kolumna.

Widzieliśmy również jedną z trzech bram miejskich - Bramę Srebrną (wschodnią). Piętro zdobią nisze i cztery otwory okienne.

W drodze powrotnej do naszej Podacy podziwialiśmy wspaniałe widoki z adriatyckiej magistrali. Widoki tak nas zachwyciły, że aż musieliśmy się zatrzymać i porobić parę zdjęć :)

To był dość męczący dzień, dlatego po kolacji zjedzonej na tarasie, szybko poszliśmy spać :)