Bolek 2014 - dzień szósty

6 sierpnia 2014

Całą noc padał deszcz i potwornie grzmiało, dlatego cieszyliśmy się, że zostaliśmy w suchym i bezpiecznym autokarze. Wyspaliśmy się i było nam ciepło. Dopiero o godzinie 6 obudziło nas wezwanie do modlitwy z meczetu. Przynajmniej bez patrzenia na zegarek wiedzieliśmy, która jest godzina ;)

Gdy wszyscy wrócili do autokaru, ruszyliśmy w drogę do stolicy Bośni i Hercegowiny.

W drodze cały czas padał deszcz. Widzieliśmy podtopione domy i wylewające rzeki... Nie mieliśmy co robić, więc graliśmy w szachy. Robił się straszny korek.

Po jakimś czasie dowiedzieliśmy się, co jest przyczyną naszego dwugodzinnego opóźnienia. Na główną drogę dojazdową do stolicy, przez ciągłe ulewy osunęła się ziemia z gór, a dalej dosłownie zrobiła się rzeczka i mały wodospad! Wszyscy robiliśmy zdjęcia i obserwowaliśmy to, co działo się za oknami. Bolek wypuścił nas na chwilę z autokaru, wszyscy biegliśmy za potrzebą pod mostek, a autokar stał w korku ;)

Zatrzymaliśmy się na najbliższej stacji paliw, 70 km od Sarajewa, żeby coś zjeść i się umyć. Kolejka do toalet była krótka, za to do umywalek (były tylko 3) ciągnęła się strasznie. W końcu każdy chciał się umyć ;) Mycie się w umywalkach jest genialne! Uwielbiamy zdziwione miny ludzi, gdy widzą jak myjemy głowy ;) Okazało się, że "poranna toaleta", zajęła nam aż godzinę! Ale przynajmniej byliśmy czyści i czuliśmy się świeżo. 

W drodze do Sarajewa w końcu przestało padać! Bardzo nas to ucieszyło, bo chcieliśmy zwiedzić stolicę bez deszczu ;)

Czekanie na wrzątek w autokarze zajmuje trochę czasu, jednak warto się pomęczyć, żeby poczuć "Słodką chwilę radości" co widać na zdjęciu poniżej ;)

W Sarajewie ponad godzinę szukaliśmy miejsca do zaparkowania autokaru... W końcu Pan Tadziu zatrzymał się parę kilometrów od centrum miasta obok meczetu. Tym razem meczet był bardziej wypasiony, miał dwie wieże ;)

Potrzebowaliśmy chwili żeby się przebrać i już po chwili ruszyliśmy w siódemkę na zwiedzanie miasta! Postanowiliśmy podjechać tramwajem i była to naprawdę świetna decyzja. Bolkowe 2 km to co najmniej 5 km w rzeczywistości ;)

Sarajewo – zamieszkiwana przez ponad 300 tyś. osób stolica Bośni i Hercegowiny. Miasto zostało założone przez Turków Osmańskich w 1462 r. Sarajewo zostało bardzo mocno zniszczone przez działania wojenne w latach 1992-1995. Stolica położona jest w centralnej części Bośni i Hercegowiny, na wysokości 500 m n.p.m. Znaczna część miasta jest położona na stromych stokach. Wpływa to na zabudowę oraz układ ulic. Okoliczne góry obfitują w ośrodki narciarskie. Sarajewo zajmuje powierzchnię 142 km² i przecięte jest przez rzekę Miljacka. Nieopodal dzielnicy Ilidża znajduje się piękne źródło rzeki Bośnia – Vrelo Bosne. Z Sarajewa pochodzi wiele znanych postaci, m.in.: pisarz Ivo Andrić, reżyser filmowy Emir Kusturica, a także muzyk i kompozytor Goran Bregović.

Zwiedzanie zaczęliśmy od Teatru Narodowego. Od razu szukaliśmy też informacji turystycznej, bo nie mieliśmy ze sobą mapki.

Po drodze zapytaliśmy policjantkę o informację turystyczną. Zrozumiała i pomogła nam ;)

Po wzięciu mapki z punktu informacji turystycznej poszliśmy zwiedzać miasto. Na mapce wszystko było ładnie rozplanowane, więc nie mieliśmy prawa się zgubić :)

Ratusz w Sarajewie (boś. Vijećnica) to zabytkowa siedziba władz miejskich Sarajewa. Położony jest na zabytkowej starówce, na skraju Baščaršiji. Uroczyste otwarcie miało miejsce w 1895 roku. Po II wojnie światowej w budynku tym mieściła się Biblioteka Narodowa, zbombardowana w 1992. W pożarze spłonęło wówczas 90% ksiąg i manuskryptów. Ratusz jest jednym z symboli architektonicznych Sarajewa.

Baščaršija to główny bazar w Sarajewie, położony na starówce. Bazar o wielowiekowych tradycjach zaaranżowany jest na planie okręgu. Jego nazwa pochodzi z języka arabskiego i oznacza właśnie krąg. Plac jest zabudowany kamiennymi kramami, z których wiele posiada własne podwórka. Obiekt zawsze służył wyłącznie handlowi i nie był nocą zamieszkały. Wówczas pilnowali go specjalnie wyznaczeni strażnicy, którzy pobierali za ochronę spore haracze od kupców, którzy zapomnieli zamknąć swój kram. Centralnym punktem bazaru jest charakterystyczna studnia Sebilj – pozostałość po jednym z pierwszych w europie wodociągów.

Właśnie w tym miejscu wymieniliśmy trochę pieniędzy, na ichniejszą walutę ;)

W Sarajewie na każdym kroku widoczny jest jakiś meczet. Jest ich mnóstwo! Postanowiliśmy wejść na teren jednego z nich, jednak nie odważyliśmy się wejść do środka świątyni. 

Begova džamija, czyli meczet Gazi Husrev-bega, to zabytkowy meczet, znajdujący się na starym mieście w Sarajewie. Uznawany jest za jeden z najlepszych architektonicznie obiektów sakralnej architektury muzułmańskiej na Bałkanach. Zbudowany został w latach 1530-1537 z inicjatywy bośniackiego władcy – Gazi Husrev-bega. Architekt odpowiedzialny za budowę wzorował się na rozwiązaniach ze Stambułu. Kopuła meczetu ma 26 m wysokości, a minaret 45 m. Obok niego znajdują się dwa turbety – wieżowe grobowce islamskie – z których jeden stanowi mauzoleum Husrev-bega.

Następnie poszliśmy zobaczyć Medresa Seldžukija, jest to zabytkowa muzułmańska szkoła religijna, znajdująca się na starym mieście w Sarajewie, przy ulicy Sarači. Szkoła założona została w 1537 roku na cześć matki bośniackiego władcy Gazi Husrev-bega. Wówczas nauczano tu 10 przedmiotów. Zawiera duże atrium i 12 sal wykładowych z kopułami.

Idąc dalej robiliśmy się coraz bardziej głodni, dlatego zaczęliśmy szukać McDonalda. Po drodze zobaczyliśmy jeszcze bezistan, czyli kryty bazar, rodzaj murowanej hali targowej. 

Dotarliśmy również do miejsca, które nas zachwyciło, była to Katedra Serca Jezusowego - rzymskokatolicka katedra, usytuowana przy Trgu fra Grge Matića. Wybudowana została w latach 1884-1889 i była pierwszą rzymskokatolicką katedrą w Sarajewie od czasu zburzenia kościoła katolickiego pod koniec XVII wieku. Neogotycka katedra posiada dwie wysokie dzwonnice, a pomiędzy nimi, nad wejściem znajduje się ogromna rozeta.

Pomnik Jana Pawła II w Sarajewie

Zwiedzając miasto doszliśmy do wniosku, że nie tego się spodziewaliśmy. Byliśmy przekonani, że Sarajewo będzie bardzo zniszczone, a ślady wojny widoczne będą na każdym kroku. Zamiast tego zastaliśmy wspaniale odremontowane miasto, pełne meczetów, ruchliwych ulic i tłumów turystów. Przykrym dla nas widokiem były bezdomne psy... całe mnóstwo bezdomnych psów, śpiących w centrum miasta... 

W McDonaldzie okazało się, że nie ma kontaktów (tzn. był jeden, ale w niezbyt ciekawym miejscu...). Mimo to kupiliśmy coś do jedzenia i posiedzieliśmy tam przez chwilę korzystając z uroków WiFi.

Następnie poszwędaliśmy się trochę po mieście, zrobiliśmy zakupy w Konzumie (pomidory, chleb, cebula, śmietana i serek z polski :) ), pomału kierowaliśmy się już w stronę przystanku tramwajowego. 

Byliśmy zmęczeni, dlatego bardzo ucieszył nas widok znajomego nam meczetu. Długo zastanawialiśmy się gdzie będziemy spać, ale okazało się, że ktoś już pytał czy możemy spać na terenie parkingu należącego do meczetu, a w odpowiedzi usłyszał, że nie ma sprawy, bo oni pomagają biednym ;) Tak więc biedni bolkowicze rozłożyli swoje namioty i zaczęli ucztować!

O godzinie 22 kolejny raz słyszeliśmy wezwanie do modlitwy. Dwie wieże meczetu były bardzo głośne... Czuliśmy się tu całkiem bezpiecznie dlatego szybko udało nam się zasnąć :)