Bolek 2014 - dzień osiemnasty

18 sierpnia 2014

To była okropnie zimna noc... nie byłoby tak źle, gdyby nie to, że spaliśmy w śpiworach pod gołym niebem... Co chwilę się budziliśmy, próbując skulić się jak najmocniej, żeby złapać jak najwięcej ciepła... Tak zimnych nocy jeszcze na Bolku nie przeżyliśmy. Gdy tylko obudziliśmy się o godzinie 6 i zobaczyliśmy, że DUET jest otwarty, pobiegliśmy po butlę z gazem i zupki chińskie, a następnie wleźliśmy do śpiworów i próbowaliśmy zagrzać się jedzeniem :)

O godzinie 8 Bolek i Pan Tadziu odwieźli nas autokarem do miasta. Wysiedliśmy obok dworca autobusowego, czas na zwiedzanie mieliśmy do godziny 11. 

Szybenik (chorw. Šibenik) – historyczne miasto w Chorwacji, w środkowej Dalmacji, położone nad ujściem rzeki Krka do Morza Adriatyckiego. Jest on politycznym, kulturalnym, komunikacyjnym i turystycznym centrum okręgu szybenicko-knińskiego. Specyficzny charakter miasto zapewne zyskało po wielu transformacjach, które pojawiały się pod koniec lat 90. To co rzuca się na pierwszy rzut oka to brak jakichkolwiek śladów starożytnej historii. Wojna z Serbią całkowicie zrujnowała Szybenik, a miasto do tej pory powoli podnosi się z chwilowego upadku.

Spacerując po mieście można dostrzec górującą nad nim Twierdzę Św. Anny. Do twierdzy można dojść kierując się niektórymi uliczkami ze Starego Miasta. Położona na wzgórzu, nie posiada żadnych specyficznych detali architektonicznych, ani nie jest wyjątkowym zabytkiem.  

Idąc jedną z głównych ulic, wśród nowych, odbudowanych budynków rzucił nam się w oczy niewielki, stary domek, który totalnie nie pasował do reszty zabudowań... Zatrzymaliśmy się przy nim na chwilę, spodobało nam się to, że widać w nim ślady przeszłości.

Wąskimi uliczkami starego miasta wspinaliśmy się coraz wyżej, chcąc dojść do twierdzy. Jakież było nasze rozczarowanie, gdy zorientowaliśmy się, że nie można dostać się pod jej mury za darmo. Odpuściliśmy więc sobie tę atrakcję, była dla nas zbyt droga. 

Pod murami twierdzy znajduje się cmentarz, na którym spoczywają najznamienitsi i najbogatsi obywatele tego miasta. Znajdują się tam przepiękne pomniki i płyty nagrobne, gdzie widać detale z różnych okresów historii. Obok nazwisk chorwackich, napotkać można i włoskie, a właściwie weneckie nazwiska, przypominające kto zbudował i sprawował nad tym miastem pieczę przez setki lat. Widoki z cmentarza na miasto zapierają dech w piersiach!

Ruszyliśmy w dół miasta, zagłębiając się w wąskie, zacienione uliczki, chłonąc klimat tego urokliwego miejsca. Każda uliczka warta jest zobaczenia, na każdej znaleźć można klimat średniowiecznego miasteczka. 

Najważniejszym zabytkiem renesansowej architektury w całej Chorwacji jest, wpisana w 2000 r. na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, trójnawowa Katedra Św. Jakuba. Położona jest w samym centrum miasta, przy placu Trg Republike Hrvatske. Już z daleka katedra przyciąga wzrok, a to za sprawą fryzu dziwnych figur przedstawiających głowy z różnymi minami. Jest ich aż 74, ciągną się wokół apsyd. Należą do najbardziej wyjątkowych dzieł rzeźbiarza Juraja Dalmatinaca, który z początkiem lat 40. XV w. był głównym architektem katedry. Zapewne dlatego przed katedrą stoi jego okazały pomnik. Miłośnicy sztuki i architektury na pewno będą zachwyceni. Jest to bowiem idealny przykład przejścia od weneckiego gotyku do toskańskiego renesansu. Trzy apsydy i kopuła, których budowa ciągnęła się ponad sto lat są zachwycające, ale i tak największe wrażenie robi wnętrze bazyliki.

Centrum starego miasta bardzo nam się podobało, z pewnością jest najważniejszym punktem do zobaczenia dla zwiedzających!

Następnie zeszliśmy niżej na nadmorską starówkę, która wprost zachęca do spacerów wzdłuż nadbrzeża! Jest przepiękna!

Udało nam się również zrobić upragnione zdjęcie z Twierdzą św. Anny :)

Mieliśmy jeszcze sporo czasu dlatego usiedliśmy sobie w cieniu i skorzystaliśmy z darmowego WiFi, żeby skontaktować się z rodzicami :)

Na koniec poszliśmy jeszcze na zakupy do, chyba najmniejszego w jakim byliśmy, Konzuma. Następnie zjedliśmy "obiad" na ławeczce z widokiem na morze, po czym skierowaliśmy się na miejsce zbiórki. DUET przyjechał na czas ;)

Widoki z autokaru były przepiękne! Chorwacja jest chyba jednym z najpiękniejszych państw, w jakich kiedykolwiek byliśmy!

O godzinie 13 byliśmy już w kolejnym mieście, tym razem był to Zadar. Zaparkowaliśmy na dzikim parkingu przy sporych centrach handlowych. Bolek stwierdził, że zostaniemy tu na noc, bo będziemy mieć fajnego dzikusa. Od razu pobiegliśmy do sklepu i kupiliśmy Michałowi nowe japonki. Nie spodziewaliśmy się tylko, że do zabytkowego centrum miasta jest tak daleko. Marsz zajął nam około 40 minut.

Zadar (wł. Zara) – miasto w Chorwacji (Dalmacja), nad Morzem Adriatyckim. Od 1991 należy do niepodległej Chorwacji. Jest to centrum gospodarcze oraz kulturalne północnej Dalmacji i jednocześnie piąte co do wielkości miasto kraju. Stolica administracyjna Żupani zadarskiej. Znajduje się tu port handlowy i rybacki, stocznia oraz port lotniczy. Zadar jest ważnym ośrodkiem przemysłowym (przemysł spożywczy, chemiczny i włókienniczy) oraz kulturalnym (wyższa szkoła pedagogiczna, liczne zabytki i muzea).

Przed wejściem do zabytkowego centrum zrobiliśmy sobie chwilę przerwy nad brzegiem morza. Upał był nieznośny! Aż ciężko było nam wtedy uwierzyć, że tak potwornie zmarzliśmy w nocy...

I w końcu dotarliśmy do Kopnena vrata - jest to renesansowa brama w formie łuku triumfalnego powstała w 1543 roku. Zaprojektowana przez słynnego architekta M. Sanmicheliego, stoi w południowo-wschodniej części starówki przy zatoczce Foša. W czasach, gdy Zadarem władała Wenecja, była to najważniejsza brama. Niegdyś połączona z miastem za pomocą zwodzonego mostu.

Na wstępie przespacerowaliśmy się wzdłuż wybrzeża, zachwycając się otaczającymi nas, wspaniałymi widokami, których tak bardzo nam teraz brakuje... 

Szliśmy nadmorską promenadą w stronę organów, na których melodię wygrywają... fale Adriatyku. Brzmi to niezwykle, wsłuchaliśmy się więc w improwizującą wodę i delikatne plumknięcia fal.

Następnie skierowaliśmy się w stronę zabytkowego centrum Zadaru.

Kościół św. Donata został wzniesiony w IX w. w stylu romańskim na pozostałościach budowli rzymskich. Charakterystyczne dla stylu romańskiego wąskie okna zamknięte łukiem wpuszczają do wnętrza niewiele światła, co powoduje, że wnętrze kościoła spowija półmrok. Kościół ma formę rotundy z trzema absydami, zwieńczonej niewielką kopułą. Latem odbywają się tu koncerty muzyki poważnej.

Ten plac, to chyba jedno z najpiękniejszych miejsc w Zadarze. Jest niezwykłe!

Serdecznie pozdrawiamy nieznajomego, który wkradł się nam na zdjęcie, wywołując u nas niepohamowany atak śmiechu i poprawiając nasze i tak dobre humory :)

W drodze powrotnej do autokaru wstąpiliśmy do centrum handlowego. Chcieliśmy tylko skorzystać z toalety, ale gdy zobaczyliśmy duże umywalki, to nie mogliśmy się powstrzymać, włączył się nam instynkt bolkowicza i tak oto umyliśmy głowy :)

Po powrocie do autokaru zostawiliśmy zbędne rzeczy i poszliśmy na zakupy. Stwierdziliśmy, że to świetnie miejsce na zrobienie jajecznicy :) Kupiliśmy więc wszystkie niezbędne składniki i zabraliśmy się do roboty!

Nasza patelnia jest zbyt mała, na zrobienie dania dla pięciu wygłodniałych osób, więc jajecznicę robiliśmy na raty, ekscytując się przy tym niezwykle. Robiliśmy zdjęcia, śmialiśmy się, aż w końcu wywróciła się nam patelnia i druga porcja przepysznej jajecznicy spadła z butli gazowej... Nie było nam już tak do śmiechu :(

Naczynia umyliśmy w toalecie w centrum handlowym, przemyciliśmy je w reklamówce ;)
Wieczorem zrobiliśmy sobie do picia grzane piwo z miodem, obawialiśmy się kolejnej zimnej nocy, naprawdę nie chcieliśmy się przeziębić...
O godzinie 22 poszliśmy całą grupą spać na parkingu pod marketem po drugiej stronie ulicy, żeby nie zwracać większej uwagi na DUET. Zasnęliśmy dość szybko, byliśmy naprawdę wykończeni...